توانبخشی زانو بدون انجام جراحی

روش RICE برای بهبود آسیب دیدگی

RICE ، مخفف Rest به معنای استراحت، Ice به معنای یخ گذاشتن، Compression به معنای فشار آوردن (مثلا با بانداژ فشاری) و Elevation  به معنای بالا گرفتن اندام آسیب‌دیده می‌باشد. این روش معرف اولین قدم‌ها در درمان عضو آسیب‌دیده، بلافاصله بعد از آسیب‌دیدگی است. انجام این کار‌ها می‌تواند موجب کاهش التهاب بعد از پارگی مینیسک شود.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوبروفن یا ناپروکسن می‌توانند در تکین درد و کاهش التهاب زانو موثر باشند . این علائم را بهبود بخشند.

زانوبند طبی

معمولا در مراحل اولیه درمان پارگی مینیسک از زانوبند طبی استفاده نمی‌شود چرا که زانوبند، زانو را بیشتر در حالت صاف نگه می‌دارد و این حالت موجب شدت گرفتن درد زانو می‌شود، چرا که در این حالت، با توجه به تجمع مایع مفصلی و تورم زانو، فضای داخلی مفصل کاهش پیدا می‌کند.

تحریک الکتریکی

ممکن است برای تقویت مینیسک و بافت‌های اطراف آن از روش تحریک الکتریکی  سیستم عصبی-عضلانی در ناحیه عضلات اطراف زانو  استفاده شود.

تزریق کورتیزون

کورتیزون استروئیدی است که غدد فوق کلیوی آن را هنگام استرس به طور طبیعی در بدن تولید می‌کند. البته کورتیزونی که در مفصل زانو تزریق می‌شود، طبیعی نیست و سنتزی است. شرکت‌های داروسازی این دارو را برای تسکین موقت التهاب و ورم تولید می‌کنند. برای مثال کنالگو (Kenalog) و کلستون (Celestone) نام تجاری آمپول کورتیزون مصنوعی است.

ازن تراپی

اکسیژن/ ازن تراپی اصطلاحی برای توصیف درمان‌های مختلفی  است که در آنها اکسیژن، ازن یا پراکسید هیدروژن به صورت گازی یا محلول در آب برای نابودن کردن میکروارگانیسم‌ها، بهبود عملکرد سلولی و تسهیل فرایند التیام بافت آسیب دیده در موضع مورد نظر تزریق می‌شود. منطق پشت درمان‌های زیست اکسایشی(bio-oxidative) این است که مادامی که نیاز بدن به عامل‌های آنتی اکسیدان تامین شود، استفاده از عامل‌های اکسایشی باعث حرکت اتم‌های اکسیژن از جریان خون به سمت سلول‌ها خواهد شد. مهم‌ترین مزایای درمان با اکسیژن و ازن عبارت است از:

• تحریک تولید گلبول‌های سفید
• از بین بردن ویروس‌ها با اوزون و پراکسید هیدروژن
• بهبود اکسیژن‌رسانی از جریان خون به بافت‌های بدن
• تسریع فرایند تجزیه مواد شیمیایی نفتی
• افزایش تولید اینترفرون و عامل‌های نکروز (مرگ) تومور، در نتیجه کمک به بدن برای مقابله با عفونت و سرطان
• افزایش کارایی آنزیم‌های آنتی اکسیدان
• افزایش انعطاف‌پذیری و کارایی غشاهای گلبول‌های قرمز

تزریق پی.آر.پی (پلاسمای غنی از پلاکت)

روش تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی.آر.پی) همشیه راه حلی همه جانبه برای ترمیم رباط‌ها نیست. اما قطعا تعداد بیمارانی که بعد از به‌کارگیری روش تزریق پی.آر.پی توانسته‌اند به فعالیت‌های عادی خود بازگردند می‌تواند ارزش این روش درمانی را نشان بدهد. تعداد زیادی از بیمارانی که با این روش تحت درمان قرار گرفته‌اند، نه تنها از انجام جراحی اجتناب کردند و به فعالیت‌های روزانه خود بازگشتند، بلکه توانسته اند به انجام ورزش حرفه ای خود ادامه دهند. در برخی از این بیماران که قبلا مورد جراحی محصوب می‌شدند، رسیدن به این نتایج غیرقابل تصور و پیش‌بینی بود.