التهاب تاندون آشیل
تاندون آشیل شما بخش مهمی از ساق پا است. تاندون آشیل در قسمت پشت پا و بالای پاشنه قرار دارد و استخوان پاشنه (کالکانوم) را به عضلات ساق پا پیوند میدهند. تاندون آشیل به خم کردن پا در قسمت مچ پا کمک میکند. به این حرکت فلکسیون پلانتار گفته میشود.
هنگامی که این تاندون تحت فشار بسیار زیادی قرار می گیرد ملتهب می شود، که به این عارضه تاندونیت آشیل گفته می شود. تاندونیت آشیل، معمولا به علت پارگی های کوچکی که در تاندون و هنگام انجام دادن تمرینات ورزشی مانند دویدن، ایجاد می شود، بروز می کند. درمان نکردن تاندون باعث پارگی آن می شود. در مواردی که پارگی تاندون خفیف است، استراحت کردن یا تغییر فعالیت های ورزشی و فیزیوتراپی می تواند به بهبود آن کمک کند، اما در موارد حاد، بیمار به انجام عمل جراحی نیاز خواهد داشت.
انواع تاندونیت آشیل مچ پا
تاندونیت آشیل می تواند به اشکال مختلف بروز کند. امکان پیشگیری از برخی از آنها وجود دارد، اما گاهی از این موارد می تواند به تشخیص به موقع و جلوگیری از آسیب دیدگی جدی کمک کند.
- تاندونیت آشیل غیر متصل : در میان جوانان و افرادی که فعالیت زیادی دارند، بسیار شایع است. رشته های موجود در قسمت میانی تاندون شروع به پاره شدن، ضخیم شدن، و تورم می کنند.
- تاندونیت آشیل متصل : ارتباطی به فعالیت جسمانی ندارد و قسمت پائین تاندون که به استخوان پاشنه متصل می شود را تحت تاثیر قرار می دهد.
آسیب شناسی تاندینوپاتی آشیل
تاندینوپاتی آشیل، آسیب رشته های کلاژن تشکیل دهنده تاندون می باشد . الیاف سازنده زردپی(آشیل)، به علت فشار های وارده، به تدریج دچار تخریب ( دژنراسیون) می شوند . الیاف تخریب شده ، به صورت در هم ، بازسازی می شوند که با الیاف طبیعی تفاوت دارند و توانایی تحمل نیروهای وارده را ندارند و درد ایجاد می کنند. تاندینوپاتی آشیل، بر اساس محل درگیری ، به دو دسته تقسیم می شوند:
۱- تاندینوپاتی در محل چسبیدن تاندون به استخوان پاشنه( insertional achilles tendiopathy )
۲- تاندینوپاتی دو تا شش سانتیمتر بالا تر از محل اتصال تاندون (mid-body achilles tendiopathy)
علل التهاب تاندون آشیل
التهاب تاندون آشیل شرایطی است که باعث ایجاد درد، تورم و سفتی تاندون آشیل میشود. ظاهرا علت التهاب تاندون آشیل صدمات کوچک و مکرر (معروف به میکروتروما) به تاندون آشیل است. قاعدتا پس از هر آسیبدیدگی، تاندون کاملاً بهبود نمییابد. به عبارتی دیگر، به مرور زمان، آسیبهای مکرر تاندون آشیل منجر به التهاب آن میشوند. برخی از مواردی که ممکن است منجر بروز صدمات مکرر در تاندون آشیل شود عبارتند از:
- استفاده بیش از حد از تاندون آشیل: این یکی از مشکلات شایع در بین افرادی است که بصورت مرتب و مستمر دوندگی میکنند. علاوه بر این، رقصندگان و افرادی که تنیس یا ورزشهای پرشی انجام میدهند نیز ممکن است دچار التهاب تاندون آشیل شوند.
- تمرین یا ورزش کردن با کفشهای نامناسب .
- تکنیکهای ورزشی و یا تمرینی غلط (مثلا طرز نادرست دویدن).
- ایجاد تغییر در برنامه تمرینی خود. به عنوان مثال، افزایش سریع شدت تمرین و تعداد دفعات انجام آن.
- ورزش یا تمرین کردن بر روی سطوح سخت یا شیبدار
علائم التهاب تاندون آشیل چیست؟
علامت اصلی تاندونیت آشیل، درد تدریجی است که با گذر زمان بدتر می شود. افرادی که از درد تاندون آشیل رنج می برند ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنند:
- چند سانتی متر بالاتر از محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه درد زیادی را احساس می کنند.
- قسمت پائین پا سفت و ضعیف است و حرکات آن کند شده است.
- پس از دویدن و ورزش کردن درد در قسمت پشت پا پدیدار شده و شدید می شود.
- درد تاندون آشیل دو ساعت پس از دویدن بروز میکند.
- هنگامی که بیمار سریع می دود یا از پله ها بالا می رود، درد شدیدتر می شود.
- تاندون آشیل متورم یا توده برجسته در آن تشکیل می شود.
- تاندون هنگام لمس کردن یا راه رفتن صدا می دهد.
عوامل خطر التهاب تاندون آشیل کدامند؟
افراد با شرایط زیر بیشتر در معرض خطر درد و التهاب تاندون آشیل میباشند:
التهاب تاندون آشیل در افراد مبتلا به انواع خاصی از آرتروز مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان یا آرتروز پسوریاتیک بیشتر شایع است. همچنین ظاهرا “آرایش” ژنتیکی (مادهای که از والدین به فرزندان به ارث میرسد و جنبههای مختلف بدن را کنترل میکند) نیز در ابتلای برخی از افراد به التهاب تاندون آشیل نقش دارد. همچنین التهاب تاندون آشیل در افرادی که فشار خون و کلسترول بالا یا دیابت دارند نیز بیشتر دیده میشود.
همچنین افرادی که از گروهی از داروها بنام فلوروکینولون (به عنوان مثال آنتی بیوتیکهای سیپروفلوکساسین و افلوکساسین) مصرف میکنند خطر ابتلا به التهاب تاندون آشیل در آنها افزایش مییابد.
تاندونوپاتی آشیل تحت عنوان تاندونیت آشیل نیز شناخته میشد. به طور کلی عبارت “itis” معمولاً به التهاب اشاره دارد بنابراین تاندونیت به معنای التهاب تاندون است. با این حال، تصور میشود که تاندونوپاتی آشیل اصطلاح بهتری برای استفاده است چرا که ظاهرا تاندون آشیل دچار التهاب کمی میشود و معمولا هیچ مشکلی را به همراه نخواهد داشت. اگر تاندون آشیل پاره شود به این حالت پارگی تاندون آشیل گفته میشود.
تقریبا از هر ۱۰۰ نفر غیرفعال و کمتحرک ۶ نفر آنها در مقاطعی از زندگی خود دچار التهاب تاندون آشیل میشوند. با این حال، احتمال بروز آن در ورزشکاران یا افرادی که مرتباً تمرین میکنند یا زیاد ورزش میکنند بیشتر از سایر افراد جامعه است. التهاب تاندون آشیل میتواند برای برخی از دوندگان مشکلات خاصی ایجاد کند. قبلاً تصور میشد كه التهاب تاندون آشیل در بین مردان شیوع بیشتری نسبت به زنان دارد اما این قضیه صحت ندارد.
چه زمانی لازم است که برای معاینه به پزشک مراجعه کنم؟
معمولا پزشک میتواند تنها با مشاهده علائم عادی و معاینه تاندون آشیل، التهاب تاندون آشیل را تشخیص دهد. پزشک به دنبال تورم و نقاط دردناک تاندون میگردد. همچنین احتمال دارد که وی از شما بخواهد که یکسری حرکات ورزشی خاص انجام دهید تا به تاندون آشیل فشار بیاید و وضعیت آن را در این حالت بررسی کند. به عنوان مثال، ممکن است پزشک از شما بخواهد که روی پای آسیبدیده بایستید و پاشنه خود را از روی زمین بلند کنید. در اکثر افراد مبتلا به التهاب تاندون آشیل این حرکت باعث ایجاد درد میشود لذا اگر با انجام این حرکات دردی حس نکردید ممکن است این دفعه پزشک از شما بخواهد که با پای آسیبدیده بصورت درجا یا به سمت یک جهت خاص لیلی بازی کنید. علاوه بر این، ممکن است که پزشک آزمایشهای دیگری را انجام دهد تا از نبود علائم پارگی تاندون آشیل اطمینان حاصل کند. بدین منظور ممکن است که پزشک عضلات ساق پای شما را فشاردهد و در حین فشار به نحوه حرکت پا نگاه کند.
معمولاً برای تشخیص التهاب تاندون آشیل نیازی به عکسبرداری نیست. با حال، در مواقعی که پزشک قادر به تشخیص قطعی نباشد ممکن است که انجام سونوگرافی یا MRI را تجویز کند.
درمان اولیه برای التهاب تاندون آشیل چیست؟
به چندین روش میتوان به درمان التهاب تاندون آشیل کمک کرد که شایعترین آنها در زیر ذکر شدهاند. همه موارد زیر جزء روشهای درمانی محافظهکارانه محسوب میشوند یا به عبارتی دیگر در آنها نیازی به بکارگیری تیغ جراحی نیست.
- استراحت
اگر چنانچه دچار التهاب تاندون آشیل شدهاید استراحت و دوری از انجام فعالیتهای ورزشی در درمان آن بسیار مهم است. اولین کاری که باید بکنید این است که از انجام فعالیتهای ورزشی پر برخورد و سنگین (مانند دویدن) خودداری کنید. با بهبود درد و در صورت امکان میتوانید بعدا دوباره این ورزشها را از سر بگیرد. از طرفی دیگر، اگر طول دوره استراحت طولانی شود ممکن است که میزان آسیبدیدگی را تشدید کند. در خصوص زمان مناسب برای شروع دوباره ورزش با پزشک یا فیزیوتراپ خود مشورت کنید.
- مصرف داروهای مسکن
مصرف مسکنهایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن میتواند به تسکین درد کمک کند. ایبوپروفن جزء گروه داروهای موسوم به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است اما اگر دچار التهاب تاندون آشیل شدهاید نباید بیش از ۷ الی ۱۴ روز از ایبوپروفن یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی استفاده کنید زیرا ممکن است که مصرف این داروها در دراز مدت توانایی بهبودی تاندون را کاهش دهد. همچنین از طرفی دیگر، مصرف این داروها ممکن است باعث شود که علائم التهاب تاندون آشیل خود را بروز ندهند یا بخوبی معلوم نباشد و بهبودی تاندون به تأخیر بیفتد.
توجه: گاهی مصرف داروهای مسکن ضد التهاب یکسری عوارض جانبی به همراه دارد که درد و خونریزی معده جدیترین این موارد هستند. از طرفی دیگر مصرف مسکنهای ضدالتهابی برای برخی از مبتلایان به آسم، فشار خون بالا، نارسایی کلیوی و نارسایی قلبی ممکن است که جایز نباشد. بنابراین، اگر چنانچه نمیدانید که آیا مصرف این داروها برای شما مشکلی ایجاد میکند یا نه حتما قبلا با پزشک مشورت کنید.
- پکهای یخ
استفاده از پکهای یخ در کنترل و تسکین درد موثر است و میتواند در مراحل اولیه التهاب تاندون آشیل به کاهش تورم کمک کند. بسته یا پک یخی را به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه بر روی تاندون بگذارید. اگر کمتر از ۱۰ دقیقه بر روی تاندون باشد اثر کمی دارد اما اگر بیش از ۳۰ دقیقه بر روی آن بماند ممکن است به پوست آسیب برساند. میتوانید برای درست کردن پک یخ، تکههای کوچک یخ را در یک کیسه پلاستیکی یا حوله بپیچید. فراموش نکنید که نباید یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار ندهید زیرا این کار ممکن است باعث یخ سوز شدن پوست شود. همچنین میتوانید از بستههای نخود فرنگی منجمد شده نیز استفاده کنید. به آرامی پک یخ را بر روی قسمت آسیبدیده بمالید. سردی یخ باعث میشود تا جریان خون در تاندون آسیبدیده کاهش یافته و درد تسکین یابد. فراموش نکنید که به هنگام خواب یخ را بر روی تاندون جا نگذارید.
- کفی و کفش محافظ
معمولا پوشیدن برخی کفش ها و کفی مخصوص میتواند به بهبود تاندونیت آشیل کمک کند. به عنوان مثال پوشیدن کفش هایی که در قسمت پاشنه نرم هستند می توانند به کاهش التهاب تاندون کمک کنند. به علاوه، استفاده از کفی هایی که قسمت پاشنه را در سطح بالاتری قرار می دهند به رفع فشار از روی تاندون کمک می کنند. این کفی ها کمک شایانی به افراد مبتلا به تاندونیت آشیل می کنند و پاشنه را از قسمت پشت کفش که اصطکاک زیادی با پا دارد، دور می کند. این کفی ها با رفع فشار از تاندون پا به تسکین درد بیمار کمک می کنند کفی های سیلیکونی مخصوص می توانند التهاب ناشی از تماس با پشت کفش را کاهش دهند. در صورتی که بیمار درد بسیار زیادی را تحمل می کند، پزشک از او می خواهد که مدت کوتاهی از بوت پیاده روی استفاده کند. این امر قبل از شروع هرگونه درمانی، به استراحت تاندون کمک می کند. بیمار نباید به مدت طولانی از بوت استفاده کند زیرا پوشیدن آن به مدت طولانی میتواند باعث ضعیف شدن عضله ساق پا شود.
- تزریق استروئید
کورتیزون که یک نوع استروئید است، یکی از داروهای قدرتمند ضد التهاب محسوب می شود. کورتیزون می تواند باعث کاهش تورم تاندون شود، اما با افزایش ریسک پارگی تاندون همراه است. تزریق دارو به همراه اسکن موضع توسط التراسوند می تواند ریسک این عارضه را کاهش دهد.
- تاثیر فیزیوتراپی
توان بخشی و / یا فیزیوتراپی از روشهای درمانی رایج برای آسیب دیدگی تاندون آشیل محسوب می شوند. در تاندونیت آشیل، فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد کمک کند، در نتیجه بیمار می تواند به تدریج فعالیت های روزمره خود را از سر بگیرد. در مواردی که تاندون آشیل دچار پارگی می شود، پس از جراحی برای ترمیم پارگی آشیل طراحی برنامه توان بخشی ضروری است. توان بخشی می تواند به تقویت و بهبود تاندون کمک کند. فیزیوتراپی به کمک روش های مکانیکی و فیزیکی به درمان بیماری کمک می کند، در این روش از کمپرس گرم یا ورزش درمانی استفاده می شود. متخصص فیزیوتراپی کمک شایانی به درمان بیمار می کند و تمرینات ویژه ای را به او آموزش می دهد تا فرایند بهبود تسریع شود.
معمولا در درمان آسیب دیدگی تاندون آشیل از روش های درمانی زیر استفاده میشود:
- تمرینات کششی و انعطاف پذیری:
این تمرینات کششی بهترین روش برای بهبود تاندون محسوب می شوند. بدون کوتاه شدن تاندون و ایجاد درد به درمان بیمار کمک می کنند.
- تمرینات استقامتی: این تمرینات به بازیابی قدرت تاندون و بهبود آن کمک می کنند. و از بیمار در برابر آسیب دیدگی بیشتر محافظت می نمایند.
- التراسوند تراپی گرمایی: به بهبود جریان خون کمک می کند و هدف از این کار تسریع فرایند التیام تاندون است.
- ماساژ عمقی: ماساژ درمانی به افزایش انعطاف پذیری و گردش خون در قسمت پائین پا کمک می کند به این ترتیب از آسیب های بعدی جلوگیری خواهد شد.
- شاک ویو تراپی خارج از بدن (ESWT)
در این روش درمانی، امواج پر قدرت شاک ویو به تحریک فرایند بهبود بافت آسیب دیده تاندون کمک میکنند. نتایج حاصل از این روش پایدار نیستند، اما اگر سایر روش ها تأثیر نداشته باشند می توان قبل از عمل جراحی از این روش بهره گرفت. هدف از انجام شاک ویو تراپی رفع توده های کلیسمی در بافت تاندون آشیل است. همانگونه که می دانید، توده های کلسیمی می تواند یکی از علل تاندونیت آشیل باشد، یا آنکه نشانه ای از این عارضه باشد. هنگامی که سایر روش های درمانی با شکست مواجه می شوند، می توان به بررسی توده های کلسیمی پرداخت. در مواردی که توده های کلسیمی کمک می کند، در نتیجه این توده ها تفکیک می شوند و مجددا بدن آنها جذب می نماید.
- پی آر پی
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) میتواند به عنوان یک گزینه درمان برای کشیدگی تاندون مچ پا استفاده شود. تزریق غلظت بالای پلاکت میتواند باعث (استارت زدن) تاندون برای شروع بهبودی با افزایش جریان خون شود، آسیبهای مزمن را به یک التهاب حاد که منجر به نفوذ سلولهای التیام دهنده به تاندون میشود، تبدیل میکند. این یک روش نسبتا غیر تهاجمی است که از پتانسیل بهبودی بدن خود بیمار استفاده میکند.
- تزریق ازن
یک جایگزین بهتر برای تزریق استروئید، ازن تراپی است، که شامل تزریق بدون خطر گاز اکسیژن یا ازن به داخل ناحیه آسیب دیده مانند تاندون پاشنه آشیل است. پزشک، ازن را داخل ناحیه آسیب دیده تزریق میکند و از مکملهای ضد التهابی هومیوپاتی استفاده میکند که با تزریق اکسیژن با هم همکاری میکنند تا سرعت بهبود را افزایش دهند.
- حرکات تمرینی برای تاندون آشیل
ثابت شده است که انجام برخی حرکات تمرینی ویژه به کشش و تقویت تاندون آشیل کمک میکند. نکته مهم این است که این حرکات باید هر روز انجام شود. انجام چنین تمریناتی میتواند در کنترل درد و سفتی تاندون آشیل موثر باشد. در صورت لزوم میتوانید به فیزیوتراپیست مراجعه کنید تا در انجام این تمرینات به شما کمک کند. همچنین ممکن است فیزیوتراپیست از روشهای دیگری مانند سونوگرافی و ماساژ درمانی برای تسکین علائم و بهبود التهاب تاندون آشیل استفاده کند.
برای درمان التهاب تاندون آشیل میتوانید تمرینات زیر را انجام دهید:
تمرین ۱
با فاصلة ۴۰ سانتیمتری از دیوار بایستید و هر دو دست خود را بر روی دیوار و در ارتفاع شانه بگذارید. پاها را کمی از هم جدا کرده و یکی از آنها را مطابق عکس جلوتر قرار دهید. زانوی پای جلوی را خم کنید اما مواظب باشید که زانوی پای عقب صاف باشد. در این حالت به دیوار فشار دهید تا در تاندون آشیل احساس کشش کنید. در این حالت عضلات ساق پا سفت میشوند. چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید و سپس پای خود را عوض کرده و همین حرکت را با پای دیگر انجام دهید. این بار همین تمرین را با هر دو پا تکرار کنید با این تفاوت که این بار پای عقب خود را کمی به جلو بکشید تا زانوی پشت نیز کمی خم شود. مانند قبل به دیوار تکیه دهید و چند لحظه در همان حالت بمانید. استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید و سپس پاهایتان را عوض کنید. سعی کنید که این تمرین را دو بار در روز انجام دهید.
تمرین ۲
بر روی اولین پله و رو به جلو بایستید طوری که پاهایتان کمی از هم فاصله داشته باشند و پاشنههای پا بر روی پله قرار نگیرند. میتوانید برای حفظ تعادل خود دست به نردههای کنار پلهها بگیرید. بر روی نوک انگشتان پا بایستید و سپس در حالی که بر روی پای آسیبدیده ایستادهاید، پاشنه پا را مطابق عکس رو به پایین بیاورید و زانوی خود را صاف نگه دارید. قبل از این که پاشنة خود را از روی پله بلند کنید ابتدا پای سالم خود را پایین بیاورید. سعی کنید که هر روز این حرکت را در سه ست ۱۵ تایی تکرار کنید. این بار اجازه دهید که زانوی پای آسیبدیده اندکی حین تمرین خم شود. سعی کنید که این حرکت را نیز دو بار در روز انجام دهید. این حرکت تمرینی به احترام آلفردسون که مبدع آن بود نامگذاری کردهاند.
تمرین ۳
سعی کنید که همیشه یک حوله (یا یک تکه لاستیک دراز) در کنار تخت خود داشته باشید. اولین کاری که صبح هنگام بیدار شدن از خواب و قبل از پایین آمدن از تخت باید انجام دهید این است که حوله را حلقه کرده و مطابق تصویر بالا دور پا بپیچید. سپس سعی کنید که زانوی خود را صاف کرده و حوله را به سمت خود بکشید. این کشش را به مدت ۳۰ ثانیه حفظ کنید. در این تمرین، انگشتان و سینه پا به سمت بدن کشیده میشود. سعی کنید که این تمرین را سه بار با هر دو پا انجام دهید.
تمرین ۴
روی یک صندلی بنشینید و زانوهایتان را در حالت قائم خم کرده و کف پاها را به زمین بچسبانید. در حالی که پاشنههای خود را بر روی کف زمین نگه داشتهاید سعی کنید که نوک انگشتان پا را به سمت بالا بکشید. انگشتان پا را به مدت چند ثانیه در این حالت نگهدارید و سپس استراحت کنید. این کار را ۱۰ بار تکرار کنید. سعی کنید این تمرین را پنج تا شش بار در روز انجام دهید.
تمرین ۵
روی هر دو پا بایستید. از پای سالم خود کمک بگیرید تا بر روی انگشتان پا بایستید. در این حالت، وزن بدن خود را بر روی پای آسیبدیده بیندازید و کم کم بر روی کف پا بایستید. روزانه دوبار این حرکت را در ۳ ست ۱۵ تایی تکرار کنید. این حرکت را هم با زانوهای صاف و هم زانوی خم شده تمرین کنید.
- تزریق استروئید
تزریق داروی استروئیدی یک شیوه رایج برای درمان برخی از آسیبهای تاندون است. اگر استروئیدها به طور مستقیم به تاندون آشیل تزریق شوند، احتمال دارد که تاندون دچار آسیبدیدگی بیشتری شود. حتی در مواردی پیش آمده است که تزریق استروئید باعث پارگی تاندون شده است. لذا توصیه میشود که استروئید به نواحی اطراف تاندون آشیل تزریق شود. با این حال، اگرچه این کار احتمال آسیب رساندن به تاندون را کاهش میدهد اما ظاهرا تأثیر کمتری بر روی خود تاندون میگذارد. برخی از متخصصان توصیه میکنند که برای هدایت سوزن به قسمت مناسب و کنترل بهتر درد از سونوگرافی برای تزریق استروئید استفاده شود.
اگر درمان اولیه موفقیتآمیز نباشد چه باید کرد؟
همانطور که قبلا ذکر شد، در اکثر افراد علائم التهاب تاندون آشیل معمولاً طی ۳ الی ۶ ماه پس از شروع درمان محافظهکارانه برطرف میشود. به طور کلی، هرچه زودتر این مشکل تشخیص داده شود و روند درمان زودتر آغاز شود میتوان نتیجة بهتری کسب کرد. اگر چنانچه پس از گذشت ۳ الی ۶ ماه علائم شما بهبود نیافت در این شرایط ممکن است که پزشک به شما پیشنهاد کند که به یک پزشک متخصص جراح ارتوپدی یا فیزیوتراپی مراجعه کنید. البته این بازه زمانی بسته به علائم، فعالیتهای ورزشی که انجام میدهید و مسائلی از این قبیل متغیر است.
ثبت
آنلاین
وقت ملاقات
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی
به وقت ملاقات نیاز دارید؟